Ákvörðun nr. F3 um aðferðina við útreikning á viðbót vegna mismunar fjölskyldubóta - 32019D0626(01)

Í 2. mgr. 68. gr. rg. (EB) nr. 883/2004 um samræmingu almannatryggingakerfa eru forgangsreglur sem gilda þegar bætur eru veittar á sama tímabili og vegna sömu fjölskyldumeðlima samkvæmt löggjöf fleiri en eins aðildarríkis. Kveðið er á um forgangsröð ríkjanna. Fyrst kemur réttur á grundvelli starfs, svo réttur á grundvelli greiðslu lífeyris og síðan réttur á grundvelli búsetu barns osfrv. Ef réttur skarast skulu fjölskyldubæturnar greiddar í samræmi við þá löggjöf sem telst hafa forgang og réttur samkvæmt annarri löggjöf sem stangast á fellur niður að þeirri fjárhæð, en viðbót vegna mismunar skal greidd, ef þörf er á, sem nemur umframfjárhæðinni. Þó þarf ekki að greiða viðbót vegna mismunar vegna barna er búa í öðru aðildarríki ef viðkomandi bótaréttur byggist eingöngu á búsetu.

Óljóst hefur verið hvernig ríkin eigi að reikna út mismuninn. Sum ríki hafa reiknað í einni fjárhæð samanlagðar greiðslur vegna allra barna í fjölskyldunni, en önnur ríki hafa reiknað fjárhæð mismunarins fyrir hvert barn um sig og er það sú aðferð sem kveðið er á um í ákvörðun framkvæmdaráðsins nr. F3. Samkvæmt ákvörðuninni skal stofnun í því aðildarríki sem ekki er forgangsríki samkvæmt 68. gr. reglugerðarinnar bera saman, fyrir hvern fjölskyldumeðlim um sig, fjárhæð bótanna sem greiðast samkvæmt löggjöf forgangsríkisins og fjárhæð bótanna sem greiðast samkvæmt löggjöfinni sem stofnunin sjálf starfar eftir. Síðan greiðir stofnunin mismuninn.