32019R2153

Markmið sem að er stefnt: Markmiðið með setningu innleiðingarreglugerðar 2019/2153 er að jafnvægi verði á milli þess kostnaðar sem Flugöryggisstofnun Evrópu þarf að leggja í vegna starfsemi sinnar og þeirra gjalda og þóknana sem stofnunin innheimtir til að standa straum af þeim. Með gerðinni er ákveðið í hvaða tilvikum eigi að innheimta þóknanir og gjöld, hver fjárhæð þóknana og gjalda eigi að vera og með hvaða hætti greiðsla skal fara fram.
Efnisútdráttur: Í samræmi við reglugerð (ESB) 2018/1139 fær Flugöryggisstofnun Evrópu meðal annars tekjur af þóknunum frá umsækjendum vottorða og samþykkta, sem Flugöryggisstofnunin gefur út, viðheldur eða breytir, og gjöldum, sem eru innheimt vegna útgáfu efnis, kærumeðferðar, þjálfunar og annarrar þjónustu, sem Flugöryggisstofnunin veitir.
Ný gjaldskrá er sett fram með þessari gerð en með henni er jafnframt felld úr gildi reglugerð (ESB) nr. 319/2014 og þau gjöld sem ákveðin voru með henni.
Gjaldskráin er birt í viðauka við gerðina. Helstu atriði hennar eru:
- Gjöld vegna tegundavottorða
- Gjöld vegna samþykkis á minniháttar og meiriháttar viðgerðum
- Gjöld vegna samþykkis á fyrirtækjum í þriðju ríkjum
- Árlega þóknun fyrir handhafa EASA-tegundavottorða sem teljast viðurkennd samkvæmt reglugerð (ESB) 2018/1139
- Gjöld vegna samþykkis fyrir hönnunarfyrirtækjum
- Gjöld vegna samþykki fyrir framleiðslufyrirtækjum
- Gjöld vegna samþykkis á viðhaldsfyrirtækjum
- Gjöld vegna samþykkis fyrir fyrirtækjum sem veita viðhaldsþjálfun
- Gjöld vegna samþykkis á fyrirtækjum í þriðju ríkjum sem annast stjórnun á áframhaldandi lofthæfi
- Gjöld vegna vottunarverkefna
Umsögn: helstu breytingar, mati á umfangi, og áhrif hér á landi: Reglugerðin hefur takmörkuð áhrif hér á landi þar sem hér eru engir framleiðendur loftfara eða íhluta í loftför þó svo að nokkrir aðilar þurfi í einstaka tilvikum að leita eftir þjónustu stofnunarinnar, til dæmis:
- flugrekendur sem þurfa að sækja um samþykki til EASA í sérstökum tilvikum, t.d. tengd flugskilyrðum, vegna stærri breytingar eða viðgerða, þ.e. í tilvikum þegar Samgöngustofa má ekki gefa út samþykki.
- hönnunarfyrirtæki sem þurfa að sækja starfsleyfi sitt til EASA.
- umsækjendur um vottun á flughermum starfræktum á Íslandi en eftirliti með þeim hefur verið framvísað til EASA
Lagastoð fyrir innleiðingu. gerðar: Lagastoðin er 2. mgr. 146. gr., sbr. 145. gr. laga um loftferðir nr. 60/1998 með síðari breytingum.
Rétt væri að reglugerðin yrði innleidd með setningu nýrrar reglugerðar sem jafnframt fella úr gildi reglugerð nr. 394/2015.
Mat eða tilgreining á kostnaði hins opinbera, sveitar-félaga og atvinnulífs og almennings, ef einhver er: Kostnaður við innleiðingu þessarar reglugerðar er metinn óverulegur sem enginn fyrir Samgöngustofu og enginn beinn kostnaður fyrir almenning.
Hækkun gjaldskrár mun hafa áhrif á þau fyrirtæki á Íslandi sem eru háð samþykki hjá EASA og í sérstökum tilvikum fyrir flugrekendur sem leita þurfa eftir þjónustu stofnunarinnar sbr. umfjöllun hér að framan. Innleiðing reglugerðarinnar endurspeglar aukinn kostnað EASA. Það endurspeglast m.a. í hækkun á tímagjaldi EASA um sem nemur 6%.
Skörun við starfssvið annarra ráðuneyta: Nei.
Tilgreining á hagsmunaaðilum: Fyrirtæki sem þurfa EASA-vottun og flugrekendar sem þurfa að leita eftir þjónustu stofnunarinnar í vissum tilvikum.
Horizontal issues: sektir, aðrar refsingar, stofnanir, lönd utan EES: Nei.
Þörf fyrir EFTA-komment – aðlaganir sem þegar eru í gildi vegna undanfarandi gerða: Nei.