32016R2072

Í 5. mgr. 15. gr. og 3. mgr. 16. gr. reglugerðar (ESB) 2015/757 er gert ráð fyrir að framkvæmdastjórnin samþykki framseldar gerðir til að útfæra nánar reglur um starfsemi vottunaraðila (e. verification activities) sem og aðferðir við faggildingu vottunaraðila. Með þeirri framseldu reglugerð framkvæmdastjórnarinnar sem hér er til greiningar er einmitt verið að setja þessar nánari reglur um starfsemi vottunaraðila og faggildingu vottunaraðila sem reglugerð ESB 2015/757 gerði ráð fyrir. Í reglugerðinni er m.a. kveðið á um hvaða gögn og upplýsingar fyrirtæki skuli láta vottunaraðilum í té, meginreglur sem vottunaraðilum ber að fara eftir við vottun, aðferðafræði við vottun, efni vottunarskýrslu, kröfur um hæfi og hlutleysi vottunaraðila. Einnig eru þar settar fram kröfur um framkvæmd faggildingar, skilyrði og málsmeðferðarreglur í tengslum við faggildingu og hvaðan faggilding skuli stafa, gildistíma faggildingar, eftirlit með vottunaraðila, varðveislu gagna og þagnarskyldu.

Þar sem í reglugerðinni er fjallað um hver og hvernig skuli annast faggildingu vottunaraðila sem hyggjast votta losunarskýrslur sem og hvernig eftirliti með þeim er háttað sbr. IV kafli framseldrar reglugerððar ESB C(2016)5904, sbr. 36. - 41. gr. reglugerðiar ESB 2015/757, en það eru faggildingarstofur (e. national accreditation bodies), sem útnefndar hafa verið í samræmi við 1. mgr. 4. gr. reglugerðar (EB) nr. 765/2008 um kröfur varðandi faggildingu og markaðseftirlit í tengslum við markaðssetningu vöru, sbr. 1. og 2. mgr. 16. gr. reglugerðar (ESB) 2015/757, sem annast faggildinguna og eftirlit með henni. Það er því mat Umhverfisstofnunar að rétt væri að greining á reglugerð (ESB) C(2016)/5904 færi einnig fram hjá faggildingarsviði Einkaleyfastofu. þar sem faggildingarsviðið er sá aðili sem ber ábyrgð á faggildingum hér á landi. og er þ.a.l. hin íslenska faggildingarstofa í skilningi reglnanna.

Vert er að benda á að eins og fram kom í upplýsingablaði sem var unnið hjá Umhverfisstofnun á haustmánuðum 2015 um reglugerð (ESB) 2015/757, þá eru engin skip yfir 5000 brúttótonnum skráð hér á landi og þ.a.l. fellur ekkert íslenskt skip undir reglugerð (ESB) 2015/57 að svo stöddu.