BEREC-reglugerðin - 32018R1971

BEREC samanstendur af stjórn (Board of Regulators eða BoR) og vinnuhópum (e. working groups). Með reglugerðinni er jafnframt sett á fót BEREC-skrifstofan (Agency for Support for BEREC eða the BEREC Office), sem skal veita BEREC þjónustu og aðstoð.

Verkefni BEREC eru meðal annars að aðstoða og veita ráðgjöf um hvers konar tæknileg atriði tengd fjarskiptum, gagnvart evrópskum fjarskiptaeftirlitsstofnunum, Evrópuþinginu, ráðinu og framkvæmdastjórn ESB; að vera stofnunum ESB til aðstoðar við undirbúning löggjafar og leggja mat á þörf fyrir þróun hennar; að gefa út nánari leiðbeiningar sem stuðla eiga að samræmdri framkvæmd fjarskiptaregluverks í Evrópu, að eigin frumkvæði eða beiðni fjarskiptaeftirlitsstofnana eða stofnana ESB; að fylgjast með, safna og (eftir því sem við á) birta upplýsingar og að gefa út tilmæli og sameiginlegt mat og miðla viðmiðum um bestu framkvæmd regluverksins og eftirlits. Síðast en ekki síst er það hlutverk BEREC að gefa út álit (e. opinions). Ef upp kemur álitaefni þvert á landamæri aðildarríkja ESB eru lögbær stjórnvöld (þ.e. fjarskiptaeftirlitsstofnanir ESB-ríkja) skuldbundin til að leita álits hjá BEREC og til að taka fyllsta tillit til þess. Álit BEREC geta einnig lotið að fyrirhuguðum aðgerðum lögbærra stjórnvalda, sem gefa þarf framkvæmdastjórninni kost á að gefa umsögn um.

Síðastnefnt kallar á aðlögun fyrir EFTA-ríkin innan EES, í samræmi við tveggja stoða kerfi EES-samningsins. Í samningaviðræðum um aðlögun vegna fjarskiptapakkans leitast EFTA-ríkin innan EES við, í fyrsta lagi, að tryggja Eftirlitsstofnun EFTA sambærilegt hlutverk gagnvart EFTA-ríkjunum og framkvæmdastjórnin gegnir gagnvart aðildarríkjum ESB. Í öðru lagi að fjarskiptaeftirlitsstofnanir í EFTA-ríkjunum innan EES fái fullan þátttökurétt í störfum á vegum stjórnar og vinnuhópa BEREC, svo og BEREC-skrifstofunnar, þó ekki atkvæðisrétt, en afstaða þeirra til mála verði skrásett sérstaklega í samræmi við eldri fordæmi, með vísan til 27., 32. og 33. gr. Kóðans.

Eftirlit með framkvæmd fjarskiptalöggjafar skal falin lögbæru stjórnvaldi í hverju ríki, en að því marki sem regluverkið gerir ráð fyrir að ákvörðunarvald verði í höndum framkvæmdastjórnar ESB gagnvart ESB-ríkjum, verður það í höndum Eftirlitsstofnunar EFTA að því er EFTA-ríkin varðar, nái samningaviðræður um aðlögun í samræmi við tveggja stoða kerfi EES-samningsins fram að ganga.