32019L0879

Í tilskipun 2014/59/ESB er mælt fyrir um viðbrögð og aðgerðir til að takast á við erfiðleika eða áföll í rekstri lánastofnana og ef við á tiltekinna verðbréfafyrirtækja. Þannig hefur tilskipunin bæði að geyma fyrirbyggjandi ráðstafanir og undirbúningsaðgerðir vegna rekstrarerfiðleika og heimildir til inngripa í rekstur fyrirtækis og úrræði til að greiða úr stöðu fyrirtækis á fallanda fæti. Markmið tilskipunarinnar er að vernda fjármálastöðugleika, tryggja áframhaldandi nauðsynlega starfsemi fyrirtækis, draga úr hættu á að ráðstafa þurfi fé úr ríkissjóði og vernda tryggðar innstæður, fé og eignir viðskiptamanna.Tilskipun (ESB) 2019/879 felur í sér heildarendurskoðun á tilskipun 2014/59/ESB. Breytingarnar varða að meginstefnu til eftirfarandi: skilgreiningar, fyrirbyggjandi aðgerðir og undirbúning skilameðferðar, einstakar valdheimildir skilavalds við undirbúning og framkvæmd skilameðferðar, endurskipulagningu rekstrar og heimildir til ráðstafana vegna samninga. Veigamestu breytingarnar lúta þó að reglum tilskipunar 2014/59/ESB um lágmarkskröfu um eiginfjárgrunn og hæfar skuldbindingar (MREL).Ýmsar breytingar tilskipunar (ESB) 2019/879 varða reglur þegar samstæða er með starfsemi yfir landamæri og sérstakar kröfur á alþjóðlega kerfislega mikilvæg fjármálafyrirtæki og hafa því takmarkaða eða enga þýðingu hér á landi.Þær breytingar í tilskipun (ESB) 2019/879 sem hafa mesta þýðingu hér á landi varða líkt og að framan greinir MREL-kröfur. Þær kröfur fela í sér tilgreint og afmarkað lágmarkshlutfall fjármagns (þ.e. eigin fjár og skulda) sem bankar þurfa að uppfylla á hverjum tíma þannig að þeir búi við fullnægjandi tapþol og hægt sé að endurreisa eiginfjárgrunn þeirra, teljist þeir á fallanda fæti. Tilskipunin hefur einkum þau áhrif að samræma beitingu á MREL á Evrópska efnahagssvæðinu.Veigamestu atriðin varðandi breytingar á MREL eru sérstakar kröfur um undirskipan auk þess sem skilastjórnvöld fá valdheimildir til að takmarka útgreiðslur fyrirtækja. Varðandi kröfur um undirskipan hefur tilskipunin í för með sér að ákveðinn hluti af skuldbindingum sem nýttar verða til að uppfylla MREL verða að vera undirskipaðar, þ.e. koma í kröfuröð á eftir skuldbindingum sem undanskildar eru MREL og beitingu á skilaúrræðinu eftirgjöf. Eftir innleiðingu tilskipunarinnar hér á landi munu því fjármálafyrirtæki, sem fara í skilameðferð, þurfa að uppfylla tilgreindan hluta af MREL-kröfum með undirskipuðum skuldbindingum. Varðandi valdheimildir til að takmarka útgreiðslur banka felst að þeim verður einungis heimilt að framkvæma útgreiðslu, t.a.m. að borga arð, kaupa eigin hlutabréf og borga kaupauka ef bankinn nær MREL-hlutfallinu sem skilavald krefst.    Auk þeirra breytinga er varða MREL og vikið hefur verið að hér að framan gerir tilskipun (ESB) 2019/879 breytingar á kröfum um samningsskilmála í samningum fjármálafyrirtækja vegna niðurfærslu eða umbreytingar á skuldbindingum. Þannig er að ákveðnum skilyrðum uppfylltum veitt undanþága frá skyldu fyrirtækja til að samningar þess innihaldi samningsskilmála um að skuldbinding geti verið háð niðurfærslu eða umbreytingu ef slíkt þykir lagalega ómöguleg eða óframkvæmanlegt að öðru leyti. Í stað þess er gerð sú krafa að í fjárhagslegum samningum fyrirtækis verði skilmáli um að skilavaldinu sé heimilt að fresta greiðslu eða afhendingu, rétti til að ganga að tryggingum og uppsagnarrétti vegna slíkra samninga. Þá er skilavaldinu að meginreglu heimilt að fresta greiðslu eða afhendingu á öllum samningum fyrr í tíma en nú gildir eða strax í kjölfar þess að fyrirtæki telst vera á fallanda fæti.  Tilskipunin var birt 20. maí 2019 og tók gildi í ESB 27. júní 2019.