32019R0133

Markmið sem að er stefnt: Í reglugerð (ESB) 2015/640 sem innleidd er með reglugerð nr. 237/2014 er kveðið á um skilyrði sem bætt hefur verið við sameiginlegar tæknikröfur og uppfylla þarf til að vottað verði að lofthæfi loftfars sé fullnægjandi, þ.e. tækniforskriftum. Reglugerðin gildir um loftör sem framleidd hafa verið samkvæmt vottuðum ferlum og aðferðum skv. reglugerðinni.
Nú hefur Flugöryggisstofnun Evrópu uppfært reglur um ferla og aðferðir sem beita á við að meta og votta lofthæfi. Reglurnar, certification specifications, gilda ekki um loftför sem framleidd hafa verið samkvæmt reglunum eins og þær voru fyrir uppfærsluna og þegar hafa verið vottaðar. Því er nauðsynlegt að gefa út sérstaka reglugerð sem kveður á um að þau loftför sem hafa verið framleidd og vottuð samkvæmt eldri reglum þurfi einnig að uppfylla þau skilyrði sem bættust við þegar reglurnar voru uppfærðar. Reglugerð 2019/133 er um þær kröfur.
Efnisútdráttur: Um er að ræða kröfur sem lúta að:
1. gerð farþegasæta fyrir stórar flugvélar, sem eru gerðar samkvæmt hönnunarforskriftum samþykktum eftir 1958, en með lofthæfiskírteini fyrst útgefið 18. febrúar 2021 eða síðar.
2. eldvörnum í einangrunarefnum sem notuð eru til einangrunar stórra flugvéla. Gilda kröfurnar fyrir flugvélar með lofthæfiskírteini fyrst útgefið fyrir beitingu reglugerðarinnar, þar sem skipta þarf um eldvarnir 18. febrúar 2021 eða síðar, og fyrir flugvélar með lofthæfiskírteini fyrst útgefið 18. febrúar 2021 eða síðar.
Þá kveður reglugerðin á um kröfur fyrir flugvélar sem hafa flutningsgetu fyrir 20 farþega eða fleiri, hafi lofthæfiskírteini fyrst verið gefið út 18. febrúar 2021 eða síðar.
3. minni notkun á „haloni“ í slökkvibúnaði til þess að minnka umhverfisáhrif. Kröfurnar munu þá gilda fyrir stórar flugvélar og stórar þyrlur, sem eru með lofthæfiskírteini fyrst útgefið 18. maí 2019 fyrir vegna færanlegs slökkvibúnaðar og frá 18. febrúar 2020 vegna innbyggðs slökkvibúnaðar.
Gildistaka: Reglugerðin tók gildi 19. febrúar 2019, en kemur til framkvæmda samkvæmt því sem að framan greinir.
Umsögn: helstu breytingar, mat á umfangi, og áhrif hér á landi: Umfangið hér á landið yrði lítið á þeim loftförum sem eru nú þegar í rekstri. Það væri helst við breytingar á þeim. Eftir að gerðin tekur gildi gæti þetta haft áhrif við innflutning stórra loftfara sem uppfylla ekki kröfurnar. Þó má gera má ráð fyrir að flest loftför uppfylli umræddar kröfurnar við innflutning m.a. við framleiðslu.
Stórar flugvélar samkvæmt reglugerðinni eru flugvélar sem eru flokkaðar sem CS-25 í hönnunarforskriftum. Á Íslandi er um 100 stór loftför að ræða
Stórar þyrlur samkvæmt reglugerðinni eru þyrlur sem flokkaðar eru sem CS-29, eða sambærilegt í hönnunarforskriftum. Á Íslandi er um að ræða fjórar slíkar þyrlur
Þær flugvélar sem hafa rými fyrir 20 farþega eða fleiri og þurfa að uppfylla kröfurnar eru á Íslandi um 85 loftför.
Lagastoð fyrir innleiðingu gerðar: Reglugerðina er rétt að innleiða með breytingu á reglugerð nr. 237/2014 um tæknikröfur og stjórnsýslureglur í tengslum við starfrækslu loftfara með síðari breytingum, samkvæmt heimild í 28. gr., sbr. 145. gr. laga um loftferðir nr. 60/1998 með síðari breytingum.
Athygli er vakin á því að reglugerðin er sett með heimild í New Basic Regulation (ESB) 2018/1139.
Mat eða tilgreining á kostnaði hins opinbera, sveitarfélaga og atvinnulífs, ef einhver er: Kostnaður Samgöngustofu er óverulegur. Kostnaður atvinnulífs væntanlega óverulegur, en erfitt að leggja á það mat.